Wandeldag 10

Toen we in de oude badkamer gedoucht hadden met enig acrobatenwerk gingen we naar beneden en via nog een grote mooi ingerichte kamer en vis een bar naar het terras. Ik kreeg een hele fles wijn voor mij alleen. Een Rueda . Gaston zegt altijd: het leven is te kort om slechte wijn te drinken. De tweelingzussen Mariebel en Mariechute?doen samen het hotel. De tweede kookt en de eerste regelt zowat alles. Ze spreken alleen Spaans met veel handgebaren en geluiden en heel veel humor en hartelijkheid. Mariebel beloofde ons dat we nu het klimmen en dalen gehad hebben en sjoefff naar Lugo konden. We hebben heeeeerlijk gegeten. We waren de enige gasten in het hotel en werden echt verwend. Lekker geslapen en vanmorgen ontbeten en weer op weg, nadat we met twee kussen afscheid hadden genomen van de vriendelijke tweelingzussen.

Een heel ander landschap door gehuchtjes en bossen en op asfaltwegen. Ik wist dat we vandaag het magische nog 100 km bord naar Santiago moesten passeren en was vol verwachting. We hadden een etappe van zo’n 22 km. 
Onderweg zagen we meerdere automaten voor fruit of drinken, maar ook een super leuke meid met stukken meloen en zelfgemaakte armbandjes en muziek. Ook zetten mensen gewoon water met bekertjes en appeltjes klaar voor de pelgrims .

Eindelijk kwamen we dan in Lugo en ook het 100km zuiltje. Lugo is een grote oude ommuurde stad en ons hotel is in het historische centrum. Heel leuke pleinen en straatjes met veel eettentjes. Het hotel is super mooi en vreemd aan de buitenkant, maar onze kamer en vooral badkamer is super deluxe. Paul wil niet meer onder de douche uit.

Wat onze spieren betreft: ik voel iedere morgen mijn kuiten als ik de trap af loop, maar tijdens het lopen niets. Ik neem voor we gaan lopen een ibobrufen en na vier uur nog één en dan heb ik nergens last van. Onze voeten verzorgen we iedere dag met crème en mijn kuiten met voltaren en de pelgrimwol voorkomt blaren waar enige druk zit.

We kwamen alleen een paar Spanjaarden tegen en de eerste Fransoos, die al in Nantes gestart was. 
Nu gaan we Lugo verkennen !

liefs,

liesbeth